W roku 1920. Frank B. Gilbreth Senior poddał ocenie ruchy wykonywane przez robotników w fabryce, aby stwierdzić, jakie są najbardziej ekonomiczne/skuteczne ( efficient ) techniki wykonywania zadań.
Gilbreth przestudiował metody pracy różnych murarzy— murarzy słabej klasy i murarzy wysokiej klasy, po czym doszedł do zaskakującej konkluzji o wielkiej wadze i znaczeniu. Stwierdził mianowicie, że najwięcej mógł nauczyć się od najbardziej leniwych pracowników.
Gilbreth sądził, że najwięcej drobnych, przypadkowych usprawnień, które wykluczają niepotrzebne czynności i redukują poziom zmęczenia, zaobserwowano u pracowników leniwych – tak leniwych, że każdy zbędny krok się dla nich liczył.
Inną ważną rzecz, którą zauważył Gilbreth, stanowił fakt, że tzw. wysokiej klasy pracownicy fabryki ( so-called expert factory workers ) byli często tymi samymi pracownikami, którzy marnowali najwięcej sił i ruchów. Z powodu ich energii i zdolności do pracy w wysokim tempie, tacy robotnicy może i mogą wykonywać kawał dobrej roboty i jako tacy mogą uchodzić za wysokiej klasy robotników, ale męczą się nadmiernie w stosunku do ilości wykonanej pracy.
pokaż spoiler Byl to tak zwany blad przezywalnosci, ktory wiele mowi o naszym spoleczenstwie ( ͡° ͜ʖ ͡°)
#ciekawostki #pracbaza #ekonomia #gospodarka #gruparatowaniapoziomu #lenistwo #kapitalizm #pracafizyczna
Powered by WPeMatico